اماده کردن کودک برای ویزیت دکتر

چگونگی اماده کردن فرزندتان برای ویزیت دکتر

آماده کردن فرزندتان برای ویزیت دکتر

خیلی از بچه‌ ها تا می‌فهمند باید پیش دکتر بروند، خیی نگران می‌شوند. چه قرار باشد پیش دکتر عمومی خود بروند یا پیش متخصص—و دلیل رفتنشان چه یک معاینه ساده باشد یا بخاطر بیماری یا مشکل خاصی—معمولاً دچار ترس می‌شوند و خیلی از آنها حتی احساس گناه می‌کنند.

بعضی از این احساسات ترس و گناه راحت در او نمودار می‌شوند به همین دلیل بچه‌ها می‌توانند درمورد آن حرف بزنند. اما بعضی دیگر همه چیز را در خود ریخته و حرفی نمی‌زنند. شما می‌توانید به فرزندتان کمک کنید این ترس‌ها را ابراز کرده و بر آن غلبه کنند.

ترس‌ ها و نگرانی‌ های متداول کودکان درمورد معاینات پزشکی

چیزهایی که معمولاً جزء متداولترین نگرانی‌های کودکان برای رفتن پیش دکتر است عبارتند از:

- جدا شدن. بچه‌ها معمولاً می‌ترسند که والدینشان آنها را در اتاق معاینه تنها بگذارند و در اتاق دیگری منتظر آنها بمانند. ترس از جدا شدن از والدین طی معاینه متداولترین نگرانی بچه‌های زیر 7 سال است اما می‌تواند برای بچه‌های 12، 13 ساله هم نگران‌کننده باشد.

- درد. بچه‌ها ممکن است نگران شوند که قسمتی از معاینه یا آزمایش به آنها آسیب بزند. مخصوصاً بچه‌های 6 تا 12 ساله می‌ترسند که مبادا به تزریق نیاز پیدا کنند.

- دکتر. بعضی از نگرانی‌های بچه‌ها ممکن است بخاطر رفتار دکتر باشد. بچه ممکن است ویژگی‌هایی مثل سرعت، کارایی یا رفتار بی‌تفاوت دکتر را به چشم ناخوشنودی، عدم علاقه و طرد کردن دکتر ببینند.

- ناشناخته‌ها. کودکان که شدیداً از چیزهای ناشناخته واهمه دارند، نگران می‌شوند که مبدا مشکلشان بدتر از آن چیزی باشد که والدینشان به آنها گفته‌اند. آنهایی که مشکلاتی ساده دارند ممکن است نگران شوند که مبادا به جراحی یا بستری شدن در بیمارستان نیاز پیدا کنند. آنهایی که مریض هستند هم ممکن است بترسند که مبادا بمیرند.

علاوه بر این‌ها، بچه‌ها معمولاً دچار احساس گناه می‌شوند: ممکن است باور داشته باشند که بیماری یا مشکلشان تنبیهی بخاطر کاری است که انجام داده‌اند. بچه‌هایی که احساس گناه می‌کنند همچنین ممکن است تصور کنند که آزمایشات و معاینات پزشکی قسمتی از تنبیه و مجازات آنهاست.

چطور کمک کنید

شما می‌توانید با ترغیب کردن فرزندتان برای ابراز ترس‌هایش و برخورد با آنها بااستفاده از کلماتی که به راحتی متوجه منظورتان بشوند، به آنها کمک کنید. در زیر به چند راه عملی اشاره می‌کنیم:

هدف از ملاقات با دکتر را برای او توضیح دهید

اگر ویزیت دکتر بخاطر یک معاینه سلامتی عادی باشد، برای او توضیح دهید که پیش دکتر می‌روید تا مطمئن شوید که کودکی کاملاً سلامت است. اینکه دکتر می‌خواهد چک کند خوب رشد کند و سوالاتی می‌پرسد و معایناتی انجام می‌دهد که مطمئن شود بدن سالمی دارد. و اینکه او هم فرصتی دارد تا سوالات خود درمورد بدنش را از دکتر بپرسد. همچنین باید تاکید کنید که همه بچه‌های سالم باید مرتب پیش دکتر بروند.

اگر ویزیت دکتر برای تشخیص یک مشکل یا درمان یک بیماری است، برای او توضیح دهید که لازم است دکتر او را معاینه کند تا بفهمد که چطور باید مریضیش را خوب کند تا او دوباره سالم شود.

به احساس گناه او رسیدگی کنید

بچه‌ای که بخاطر یک بیماری یا مشل دیگری پیش دکتر می‌رود، ممکن است احساس ناگفته‌ای از گناه در خود داشته باشد. باید درمورد بیماری با زبانی خنثی با او حرف بزنید و مطمئنش کنید که این مشکل بخاطر کاری که او انجام داده یا فراموش کرده که انجام بدهد نیست. اینکه بیماری‌ها برای همه آدم‌ بزرگ‌ها و بچه‌ها اتفاق می‌افتند و اینکه ما خیلی خوش‌شانس هستیم که دکترهای مهربان را داریم که به ما کمک کنند زود خوب شویم.

اگر شما یا همسرتان، یا یکی دیگر از اقوام و دوستان هم قبلاً دچار همان مشکل شده باشد، باید این مسئله را هم به او بگویید. اینکه بداند شما یا کسی که می‌شناسد هم مشکل مشابه او داشته است، کمک می‌کند تا ترس و احساس گناهش از بین برود.

اگر فرزندتان بخاطر یک مشکل که باعث شده بچه‌های دیگر مسخره‌اش کنند یا او را طرد کنند، نیاز به توجه دکتر دارد، باید تلاشتان را دوبرابر کنید تا احساس خجالت یا گناه او را از بین ببرید.
کچلی، خیس کردن شلوار در روز یا شب‌ادراری نمونه‌هایی از مشکلاتی است که معمولاً مورد سوءتفاهم دیگران قرار می‌گیرد. حتی اگر خیلی حامی او باشید هم باید قبل از ملاقات دکتر به او اطمینان دوباره بدهید که این وضعیت تقصیر او نیست و خیلی بچه‌های دیگر هم همین مشکل را دارند.

البته اگر فرزندتان بخاطر نادیده‌ گرفتن اصول ایمنی دچار آسیبی شده است، عاقلانه است که اشتباه او را متذکر شوید و رابطه علت و معلولی بین آن عمل و آسیب‌دیدگی را برای او توضیح دهید. اما باز هم باید سعی کنید احساس گناه را از دوش او بردارید. می‌توانید بگویید، "احتمالاً خطر اینکار را نمی‌دانستی اما مطمئنم که الان دیگر می‌دانی و دوباره آن را تکرار نمی‌کنی."

اگر فرزندتان بطور مداوم قوانین را زیر پا گذاشته و بخاطر همین مسئله دچار آسیب‌دیدگی شد، باید با پزشک در این مورد صحبت کنید. این نوع رفتارهای نگران‌کننده نیاز به مراقبت بیشتری دارد.
در هرکدام از این وضعیت‌ها حتماً برای فرزندتان توضیح دهید که رفتن پیش دکتر برای معاینه یک محازات برای او نیست. مطمئن شوید که فرزندتان می‌فهمد که بزرگترها هم درست مثل بچه‌ها گاهی پیش دکتر می‌روند و کار دکتر کمک به آدم‌هاست تا همیشه سالم باشند.

به بچه ‌ها بگویید که در جلسه ملاقات با دکتر چه انتظاری داشته باشند

می‌توانید از یک عروسک برای نشان دادن اینکه پرستار چطور قد و وزن او را اندازه‌گیری خواهد کرد استفاده کنید. همچنین کمک می‌کند به فرزندتان نشان دهید که چطور دکتر:

- به داخل دهان او نگاه می‌کند (و لازم است که زبانش را برای چند لحظه با یک تکه چوب پایین نگه دارد تا داخل گلویش را ببیند).
- به چشم‌ها و گوش‌هایش نگاه کند.
- با کمک گوشی پزشکی به صدای سینه و پشت او گوش کند.
- شکمش را فشار دهد تا صدای داخل آن را بشنود یا حس کند که داخل آن چه وضعی دارد.
- به قسمت‌های خصوصی بدن او نگاهی بیندازد تا مطمئن شود سالم است.
- به زانوهای او ضربه بزند.
- به پاهای او نگاه کند.

خیلی مهم است که والدین به فرزندانشان توضیح دهند که چیزهایی که درمورد خصوصی بودن حریم بدنشان به آنها آموزش داده‌اند هنوز هم حقیقت دارد اما دکترها، پرستارها و والدین تنها کسانی هستند که گاهی اوقات می‌توانند به قسمت‌های مختلف بدن آن نگاهی بیندازند تا مطمئن شوند که سالم هستند.

به بچه‌ ها بگویید که از آزمایشات دیگر دکتر چه انتظاری داشته باشند

اگر فرزندتان بخاطر یک بیماری پیش دکتر می‌رود یا قرار است پیش یک متخصص برود، ممکن است حتی خودتان هم ندانید که قرار است طی معاینه و ازمایش چه اتفاقی بیفتد.

وقتی برای وقت گرفت به دکتر زنگ می‌زنید، می‌توانید با دکتر یا پرستار صحبت کنید و بپرسید که طی جلسه ویزیت قرار است چه کارهایی انجام شود. بعد می‌توانید بعضی از کارهایی که قرار است انجام شود را با زبانی ساده برای فرزندتان توضیح دهید. با این روش فرزندتان احساس امنیت بیشتری خواهد کرد.

با فرزندتان صادق باشید اما نه بیش از حد. اگر قرار است آزمایش یا معاینه او با کمی درد یا ناراحتی همراه باشد به او بگویید اما نیازی نیست که جزئیات هشداردهنده را به او توضیح دهید.
کودکتان را مطمئن کنید که در تمام لحظات کنار او خواهید بود و اینکه این عمل برای درمان مشکل او یا فهمیدن روش درمان مشکلش لازم است. (نوجوانان ممکن است ترجیح دهند که بدون حضور والدین یا حضور والدین جنس موافق خود معاینات را انجام دهند. باید به اولویت خود آنها احترام بگذارید.)

بچه‌ها اگر از قبل به آنها اطلاع دهید راحت‌تر می‌توانند با درد یا ناراحتی کنار بیایند و یاد می‌گیرند که اگر با آنها صادق باشید، به شما اعتماد کنند.

اگر چیز زیادی درمورد مشکل یا بیماری آنها نمی‌توانید، آن را اعتراف کنید اما به فرزندتان اطمینان دهید که می‌توانید هر دوتان از دکتر درباره آن سوال کنید. سوالات فرزندتان را هم یادداشت کنید.
اگر قرار است که طی معاینه یا بعد از آن نمونه خون گرفته شود، برای توضیح دادن آن خیلی دقت کنید. بعضی از بچه‌ها نگران می‌شوند که گرفتن خون یعنی همه خون آنها را بیرون می‌کشند. باید به او توضیح دهید که بدن یک مقدار خیلی زیادی خون دارد و آن یک ذره خود چیز زیادی از آن کمک نمی‌کند.

دوباره مطمئن شوید که فرزندتان درک می‌کند که آن ویزیت، با معاینات و آزمایش‌های ناراحت‌کننده‌ای که دارد، یک مجازات برای بدرفتاری یا اشتباه او نیست.

فرزندتان را در فرایند ویزیت درگیر کنید

- جمع‌آوری اطلاعات برای دکتر. اگر یک وضعیت اورژانسی نیست، از فرزندتان بخواهید برای تهیه یک لیست از علائم بیماری به شما کمک کند. همه نشانه‌هایی که می‌بینید، چه مرتبط یا غیرمرتبط با مشکل، یادداشت کنید. همچنین قبل از ویزیت، یک لیست از مشکلات و بیماری‌های قبلی فرزندتان و همچنین سابقه پزشکی اعضای خانواده تهیه کنید.

- نوشتن سوالات. از فرزندتان بخواهید فکر کند و سوالاتی که دوست دارد از دکتر بپرسد را به شما بگوید. بعد آنها را بنویسید و به دکتر بدهید. یا اگر فرزندتان به اندازه کافی بزرگ شده که خواندن و نوشتن بلد باشد، از او بخواهید خودش آنها را یادداشت کرده و از دکتر سوال کند. اگر این مشکل قبلاً هم اتفاق افتاده است، چیزهایی که قبلاً برای درمان موثر بوده و چیزهایی که اثر نداشته را لیست کنید.

دکتری را انتخاب کنید که با بچه‌ها خوب رابطه برقرار می‌کند

چون دکتر بهترین همراه شما برای کمک به فرزندتان برای کنار آمدن با معاینات و آزمایشات پزشکی است، خیلی مهم است که دکتر کودکتان را به دقت انتخاب کنید. البته دکتری می‌خواهید که دانش و کارایی بالایی داشته باشد. اما دکترتان باید کسی باشد که نیازها و تر‌س‌های فرزندتان را به خوبی تشخیص داده و راحت با او ارتباط دوستانه برقرار کند.

در جریان یک معاینه جسمی، دکتر ممکن است به قسمت‌های مختلف بدن کودک نگاه کند یا به آنها ضربه بزند. یک رابطه خوب بین دکتر و کودک می‌تواند احساس ترس و خجالت را در فرزندتان کمتر کند.

اگر دکتر فرزندتان قادر نیست رابطه خوبی با او برقرا کند، یا علاقه و همدلی نشان نمی‌دهد، بدون تردید دکتر فرزندتان را تغییر دهید. می‌توانید از والدین دیگر کمک بخواهید تا یک دکتر خوب دیگر به شما معرفی کنند.

اگر مشکل یا بیماری فرزندتان نیاز به متخصص دارد، از دکتر فرزندتان خواهش کنید یک متخصص خوب و کارامد به شما معرفی کند.

خودتان هم مطمئناً دوست دارید همچنین دکتری داشته باشید، پس باید به فرزندتان هم کمک کنید که دکتر خوبی برای خود داشته باشد.